12 September.....Skagway

12 september 2015 - Skagway, Alaska, Verenigde Staten

Als ik mijn ogen open doe denk ik...vliegtuig, co-piloot, gletsjers, Lodge en BEER.....Snel kijk ik op mijn tablet naar de foto's.  Ja hoor het was almaar echt, ik heb het dus niet gedroomd ;-) . 

Ik spring uit bed en kijk naar buiten. We liggen al in Skagway aan de kade. Na het ontbijt gaan we van boord. Vandaag zullen wij met een bus naar Yukon rijden om vervolgens met de trein de White Pass Yukon route te doen terug naar Skagway. De busreis is prachtig en we krijgen alles te horen over de natuur en de Klondike Gold Rush waar de railroad uiteindelijk voor is aangelegd . Daarvoor moest men te voet. In 1897 was Gold Gold Gold het enige wat er nog door de hoofden van de mensen ging. De Klondike Goudkoorts was begonen Een reis vol ontberingen op weg naar de "Golden Stairs"  , de Summit van de Chilkoot Pass. Men moest een ton p.p aan goederen meenemen zodat je 1 jaar zou kunnen overleven. Dat betekende dat men heel wat keren die bergpas op en af moest omdat je dat natuurlijk niet in een keer mee kon nemen. Tot iemand het grandioze idee kwam om en spoor aan te leggen. Men had behoorlijke twijfels omdat het een heel groot onherbergzaam gebied is en die rotsen zijn heeeeeeel hard ! " Give me enough dynamite and snoose " he bragged,  " and I'll build a railroad to hell " riep Micheal J. Heney, wat uiteindelijk uit kwam want toen ze klaar waren was het goud al op en waren veel mensen blut omdat ze al hun geld hadden uitgegeven voor de reis en de vereiste goederen. Nu mogen wij , de toeristen, genieten van dit machtig staaltje werk. Maar eerst naar Yukon. We stoppen regelmatig om even foto's te nemen van de prachtige meren die door de vele gletsjers ontstaan zijn. Yukon ligt in Canada dus we passeren de grens. Een douane officier komt aan boord en wij tonen allemaal braaf onze paspoorten. En hup...het is weer een uurtje later. We houden allemaal maar voor het gemak de Amerikaanse tijd aan. Tegen 11 uur komen we aan bij CarCross en hier worden sleehonden in de zomermaanden getraind voor de winter. Er zijn ook puppy's en ik ben opslag verliefd! Zijn deze Husky's ook te koop?? Helaas....ik mag ze aaien dat dan weer wel. Hier probeer ik Lydia te bellen want dat is me al die tijd nog niet gelukt. Hij gaat over.........JA ik hoor haar stem, wat heerlijk !! We praten snel bij en ik feliciteer haar met haar trouwdag. Wat voelt het goed even je kind te horen. Ik neem afscheid met en hele dikke kus en ondertussen is het lunchtijd. Wij worden getrakteerd op een bbq chicken , coleslaw en baken patat Canadian style , Jammie!! 

We rijden nog een stukje terug en stappen dan op de wereld beroemde White Passtrain.The Scenic Railway of the World . Daar is geen word van gelogen! Wat een grandioos rit was dat. Een hele belevenis over een hele smalle spoor door de Summit Pass. De mooie natuur is overweldigend en we filmen en fotograferen heel wat af. We gaan wederom de grens over en doen het truckje met onze paspoorten weer. Hopla en het is weer een uurtje vroeger. Aangekomen bij de eindhalte  staat onze bus met chauffeur al weer klaar om ons naar het stadje of cruise schip te brengen. Ik wil natuurlijk nog wat foto's maken en zie dan plots een klein schattig rood old -timer aankomen  bestuurt door een meneer met een ouderwetse hoge hoed. Als een magneet wordt ik aangetrokken naar dat autootje en vraag beleefd of ik een foto mag maken. " Yeh sure ,  Please do ! " antwoorden de man. Hij vraagt me even dichterbij te komen en wijst naar een plaatje van een kuikentje op zijn dashboard.  Hij vraagt me of ik weet wat dat is. " Yes, It's a chicken " antwoord ik en hij lacht.  "You are right, this car allways atracks nice chick's ". Ik schiet in de lach maar op dat moment roept Sjaak " Daar gaat onze bus! " . Ik kijk op en ja hoor onze bus rijdt weg zonder ons! De chauffeur van de bus liep de hele dag koppen te tellen in de bus en nu blijkt dat hij helemaal niet tellen kan ! De man met de hoge hoed in het schattige rode autootje nodigt ons uit in zijn auto. Hij heeft alleen een voor bank dus moeten we echt proppen. Een mevrouw is zo lief de deur aan Sjaak kant dicht te doen en ze moet echt even duwen. Shokking klem rijden we naar het centrum dat, achteraf, maar 5 blokken verder is dus we hadden het gemakkelijk aan kunnen lopen maar wat een lol hebben we gehad ! Die man snapte het natuurlijk helemaal toen ik zei dat het niet mijn schuld was dat we de bus miste maar de schuld van zijn leuke rode autootje ! We nemen afscheid nadat we nog even een foto nemen en wandelen dan nog even door Skagway. Het is alsof hier de tijd heeft stil gestaan. Vol orginele oude huizen en winkeltjes. In het mooie stadhuis draaien ze een mooi film over de Klondike Gold Rush. Ik wil het graag zien, Sjaak vraagt of we dat wel halen en of ik daar zeker van ben want de boot willen we niet missen zoals de bus ! Ik ben er zeker van en we genieten een half uurtje van de film. Dan is het tijd om afscheid te nemen van Skagway en een inwoner die ons niet snel zal vergeten ;-)  

Morgen varen we naar Glacier Bay , het hoogte punt van deze cruise .

Foto’s