15 September......Van slag op zee !

Het is half 6 in de ochtend en ik spring uit mijn bed en hop onder de douche want ik moet nog veel doen. Uiterlijk 7 uur ontbijten want om kwart over 8 gaan we ontschepen. Om 06:15 maak ik Sjaak wakker terwijl ik druk alle spullen bij elkaar verzamel. Gisteravond was ik zo moe dat ik besloten had deze ochtend wel de koffers in te pakken en natuurlijk heb ik daar een beetje spijt van. Terwijl Sjaak onder de douche staat zet ik de tv aan. Daarop kun je zien waar we varen. We zouden om 7 uur aan moeten meren in Vancouver.  Ik kijk op het scherm en vind het er vreemd uitzien. Het lijkt nog zo ver weg. Ik zal het wel weer niet snappen bedenk ik dan, ben nou eenmaal niet zo goed ik kaart lezen. Ik ga verder met de kasten leegt te halen en ruim de koffers weer in. Dan vul ik de nodige formulieren ik in die we straks nodig hebben bij de douane. Ondertussen heeft Sjaak ook alles ingepakt en ik vertel hem dat ik het beeld op de tv er wel een beetje vreemd vind uitzien. Hij kijkt. Iets klopt niet. Hij loopt de hut uit en gaat naar het dek, dan komt hij terug en zegt dat hij nog niets ziet. Wel zegt hij dat hij in de nacht de motor flink heeft horen brommen en dat we dan voor zijn gevoel iets langzamer gingen varen. Misschien is er en klein probleempje geweest en zijn we wat vertraagd.  Omdat ik altijd al reizen regel vertrouwt Sjaak blindelings op mij wat reistijd en data's aan gaat. We pakken dus rustig verder onze tassen in. Dan vraag ik Sjaak of hij even de envelop met de rekening uit het bakje bij de voordeur wil pakken. Hij doet de deur open, kijkt in het bakje, en zegt vervolgens dat er niets in zit. Dat is vreemd....Men zou het voor 7 uur in de ochtend af leveren. We kijken elkaar aan en zijn even stil. De raderen draaien in onze hoofden.... plots zegt Sjaak dat het naar zijn gevoel ook eigenlijk helemaal niet mogelijk is dat we vandaag al in Vancouver moeten aankomen. Hij vond het naar zijn zeggen gisteren al vreemd en had bedacht dat we wel heel hard door moesten varen. Maar ja, ik heb het wat reistijd en dagen nog nooit fout gehad dus hij ging ervan uit dat het wel zou kloppen. Hij vraagt me om de papieren erbij te pakken en er nog eens goed naar te kijken.....Dat doe ik en dan zie ik dat ik me enorm vergist heb en dat we pas morgen woensdag de16e van boord gaan! Ik kijk Sjaak aan die me nog steeds aan zit te staren en krijg dan spontaan de slappe lach ! Zitten we in de ochtend om 7 uur ingepakt helemaal klaar om van boord te gaan moeten we nog een hele dag varen !!! Sjaak kijkt me echt verdwaasd aan en weet nou niet zo goed of hij boos moet worden of mee moet lachen. De tranen lopen ondertussen over mijn gezicht, ik vind het hillarisch ! Er komt nog wel een " sorry " uit mijn mond maar meer niet , ik kom echt niet meer bij !! Sjaak staat op en gaat deze, toch wel een beetje domme actie van mij , filmen . Voor het thuisfront zegt hij, kunnen ze zien hoe zwaar ik het soms heb . Ik blijf er bijna in als hij heel lief vraagt of hij nu weer terug naar bed mag ?!  

De dag komen we verder door met lezen, spelletjes spelen en walvissen spotten. We zien er best nog veel als we in de middag door een nauwe pas varen. Af en toe schiet ik weer spontaan in de slappe lach als ik aan de ochtend terug denk. Vanochtend hebben we geoefend maar morgen gaan we voor het echie ;-) 

Een vakantie na een vakantie, dat voelt best wel even vreemd . We zijn pas 8 dagen weg maar met alles wat we beleefd en gezien hebben voelt het gewoon alsof we al 2 weken weg zijn en dan gaan we nog eens 2 weken....voel me echt een enorme bofkont! 

Dag MACHTIG MOOI ALASKA .  DANK JE WEL dat we mochten genieten van je ADEMBENEMENDE  MOOI NATUURSCHOON ! We nemen je voor altijd in ons hart mee...