11 September ....Juneau

11 september 2015 - Juneau, Alaska, Verenigde Staten

Al heel vroeg ben ik wakker. Het eerste wat door mijn hoofd schiet is....Watervliegtuig!  of zoals ze ht hier noemen een Floatplane. Nee ik heb het niet zo op vliegen zoals de meeste van jullie weten maar dit keer heb ik het geel dat er iets heel bijzonders gaat gebeuren. 

We gaan naar de gletsjers!  In de ochtend varen we al langs Tracy Bay , een enorme gletsjer . We komen niet meer van het dek af. We staan op de boeg en lopen van de ene kant naar de andere. Links, rechts overal zijn walvissen!! Alleen of met z'n tweeën zelfs een groep van 5 zien we !! SUPER GAAF !!! Dit keer lukte het wel om ze op de camera vast te leggen. We hebben geen dorst, geen honger en we voelen ook niet de frisse wind. We zijn gewoon overdonderd. Uiteindelijk slepen we ons zelf om 12:00 uur  toch maar naar binnen. Om 12:30 uur varen we Juneau binnen en om 13:00 uur liggen we aan de kade en gaan we van boord. We verkennen het stadje. Juneau was vroeger een goudzoekers stadje. Richard Harris en Joe Juneau , twee goudzoekers, maakte op 4 oktober 1880 aanspraak op dit gebied aan de oever van Gold Creek. Het stadje had toen de naam Harrisbrug maar in 1881 kreeg het de naam Juneau. De historische wijk in het centrum van Juneau ( lees 2 straten ;-)  ) heeft nog de orginele gebouwen van die tijd. Vandaag de dag leeft men van de visserij en de touristen die met cruise schepen 5 mnd per jaar hier aan meren .  ( zo dat was een stukje educatieve geschiedenis :-D  )

Wij wandelen en gaan op zoek naar een Internetcafé  zodat ik wat verhalen en foto's kan plaatsen. Helaas dat lukt niet omdat men het tot 14:00 uur tijdens de lunch het Internet uit zet zodat iedereen rustig kan eten zonder laptops, tabs en of mobiel op de tafel.  Er is zeker wat voor te zeggen maar ik baal wel even 2 seconde om vervolgens lekker door te genieten van de kleurrijke huizen en winkeltjes. Ik wandel langs Alaskian Fudge Store en er komt een geur in mijn neus die mij zo de winkel in doet zweven! Mmmmm..... ik kan niet anders dan een flink plak kopen en reken 10 Amerikaanse dollars af. 

Het is bijna 14:30 uur , de tijd dat we ons moeten melden voor de excursie.  Ik loop te huppelen als een ongeduldig kind. 5 watervliegtuigen liggen er klaar. In elk vliegtuig gaat 1 piloot, 1 co-piloot en 12 passagiers , aan elke kant 6 pers. Het zijn gewone klapstoeltjes waar je op zit want deze vliegtuigen worden voor alle doeleinden gebruikt. Goederen en personen kunnen alleen  het eiland op of af per boot of floatplane.  Goed.......we worden verdeeld in groepen en elke groep krijgt zijn eigen naam. Wij zijn de orka's . Onze piloot heet Al en neemt ons mee naar een klein vliegtuigje met gele strepen. Oohhh de aderaline schiet door heel mijn lijf ! 

De piloot mist een co-piloot en vraagt een vrijwilliger.  Tot mijn stomme verbazing zeg ik dat ik dat wel wil zijn !!!! Ik hoorde het mijn mond uitkomen ! Sjaak staat me met stomme verbazing aan te kijken alsof hij plots water ziet branden. Ik krijg ter plekke de lach kriebels.  Er schiet van alles door mijn hoofd.......Hoe kan ik ( die vliegen altijd een beetje eng vindt) dat nou doen ?! Oohhh wat eng, oohhh wat voel ik me stoer en oohhh wat super gaaf dat ik dit durf!! Ik neem plaats naast de piloot, ppfffff ik heb het plots best warm. Ik zie ontelbaar veel knopjes en hoor een bekende stem achter mij zeggen dat ik overal van af moet blijven. Hihihihi  Sjaak zit achter mij en tussen ons zit een schot.  Zelfs daar doorheen voel ik zijn ongeloof en begint het langzaam tot mij door te dringen waar ik zit. IK ZIT NAAST DE PILOOT EN GA IETS FANTASTISCHE BELEVEN !! 

Hoe is het mogelijk dat ik geen angst voel? We worden bij gebriefd en na een korte instructie gaat de propeller zachtjes draaien. We glijden over het water en dan gaat alles op volle toeren en stijgen we op. 

GE-WEL-DIG !!!

We klimmen tot een mooie hoogte en al snel spot de piloot 2 walvissen. Hij vliegt er even wat lager overheen. Op onze hoofden hebben we allemaal een koptelefoon waar we alle info door krijgen van alles wat we zien. En daar duiken de eerste gletsjers op....

Kippenvel. .zo mooi ! Een onuitspreekbaar en niet te beschrijven  gevoel komt bij me los. Dat ik dit allemaal met mijn eigen ogen mag aanschouwen. Hoe bevoorrecht ben je dan?! Kilometers super dik ijs gaat onder mij door. Het lijkt wel een groot sprookjes landschap. Grijs, wit, blauw, blauwer, blauwst.....AADEMBENEMEND MOOI! Oohhh ik wou dat jullie dit konden zien!  We vliegen over nog meer gletsjers en allemaal zijn ze een mooi. Dan duikt Taku Lake op. Hier gaan we op landen en dat gaat verbazingwekkend rustig. Ik heb in passagiervliegtuigen gezien die lang niet zo'n comfortabele landing maakte. We stappen op het eiland, dat aan de Lake grenst, uit en wandelen naar Taku Lodge. Hier wacht ons een maaltijdfeest van Grillen to perfectioneren Wild King Salmon. Het zou de lekkerste zalm moeten zijn die je ooit gegeten heb. We verkennen de omgeving en er wordt ons verteld dat er hier veel zwarte beren zijn. Er wordt ons verteld wat we moeten doen voor het geval er per ongeluk een zwarte beer opduikt. Ze komen nog wel eens op de campsite, aangetrokken door de geur van de zalm. Niet altijd maar de kans bestaat wel. Stiekem hoop ik natuurlijk dat een zwarte beer zich laat zien vandaag. Na alle info over de logde, gletsjers en beren storten we ons op de zalm die in de warme Lodge bij de open haard geserveerd wordt.  Alsof er een engeltje over je tong piest zoooo lekker !!!

Het enige wat je hoort is Mmmmm. ..wauw.....this is so good ! Na onze lunch gaan we met een gids het bos in en maken we een prachtige wandeling. Al pratend komen we via een smal padje terug bij de Lodge en dan ......plotseling.....blijft iedereen stokstijf staan. We zijn allemaal doodstil en staan met mond open te kijken hoe een zwarte beer op de bbq zit . Halloooo knijp me eens....droom ik of spelen mijn ogen een tukje met mij?? NEE HIJ ZIT ER ECHT !!!! 

Met zijn kop in de bbq likt hij het vet dat van de zalm eerder is gedruppeld op. We kruipen allemaal, heel voorzichtig en zachtjes met een grote boog om de lodge, dichter naar de bbq toe. Heeeeeeel voorzichtig en heeeeeeel stil....... Het enige wat je hoort is het klikken van de camera's en ik film zodat ik mezelf en jullie later kan laten zien dat ik dit echt niet droomde. FANTASTISCHE !!  Wat en dag is dit ! De beer kijkt zo nu en dan eens op en zodra hij genoeg heeft komt hij van de bbq en wandel op zijn dooie gemak het bos weer in. Er zit gewoon een brok in mijn keel bij dit afscheid van een machtig mooi dier. Het is tijd om weer terug naar Juneau te vliegen en de reis terug is net zo mooi als heen. In Juneau koop ik snel nog wat postzegels voor de kaarten die ik wil versturen. Dan moeten we de boot weer op en om 19:30 uur varen we weg opwegen naar Skagway waar we morgen om 07:00 uur zullen aankomen. Daar is de wereld beroemde White Pass Railway en ja natuurlijk zal ik in dat treintje zitten. Ben benieuwd maar voor nu ga ik slapen met een hele grote glimlach op mijn gezicht. WAT EEN SUPER GAVE DAG WAS DIT !

 

 

Foto’s

4 Reacties

  1. Inge:
    19 september 2015
    Geweldig, Monica! Mooi beschreven. Blijf genieten. Groetjes, Inge
  2. Yvonne:
    19 september 2015
    Als je geen zin meer hebt om op de trein te werken......moet je een carrière als schrijfster overwegen, geweldige verhalen
  3. Xandra:
    19 september 2015
    Leuk om te lezen. Alsof we er een beetje bijzijn xxx
  4. Anne-Marie de Lange:
    19 september 2015
    Wat weet je je enthousiasme goed over te brengen: wij hebben ook walvissen gezien in Ijsland, (maar niet zoveel als jij)en ik kan me je vreugde en verbazing goed voorstellen!! De tocht in het vliegtuigje had je waarschijnlijk vantevoren al geregeld? Geweldige belevenis!